Ο ΚΩΣΤΙΚΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΩ

Μ. Ένα πρωινό η Παναγιά μου, θα ‘ρθει να με βρει στην ακρογιαλιά..

Κ. Καλά τα λες πεντάμορφη, θεσπέσια Μαριώ,

μα την ακρογιαλιά που μου ‘ταξες, εγώ δεν τη θωρώ

Μ. Κωστίκα μου καλλίγραμμε έκανα ένα λάθος

κι η παραλία που ‘τανε εδώ, έγινε τώρα δάσος

Κ. Τη μεταρρύθμισες κι αυτή, μωρή ξεμυαλισμένη

και έφερες την Πάρνηθα, πάνω στη Βουλιαγμένη;

Μ. Αφού το ξέρεις Κώστα μου και μην το λησμονήσεις

οι πάστες μου αρέσουνε, μα και οι μεταρρυθμίσεις

Κ. Το ξέχασα ωρή Μαριώ και νιώθω τώρα τύψεις

και μια που το θυμήθηκα, πώς παν οι καταλήψεις;

Μ. Λουκέτο έχουν στα ΤΕΙ και τα ΑΕΙ κλεισμένα

και εκτός απ’ τον Πολύδωρα με βρίζουνε και ‘μένα.

Κ. Μη σκιάζεσαι μωρή Μαριώ, κανείς δε θα σε βλάψει

και άμα χεστείς επάνω σου, σκέψου τ’ άρθρο 16

Μ. Και μόνο που το σκέφτομαι κουνώ τους δυό μου ώμους

του πούστη, δεν θα βαρεθούν, ποτέ να ‘ναι στους δρόμους;

Κ. Άκουσε και τη συμβουλή του παλαιού σου φίλου

και επιτάχυνε την άρση του ασύλου

Μ. Αγχώθηκα Κωστίκα μου, αγχώθηκα πολύ

και μαλακίζονται και οι πανεπιστημιακοί

Κ. Όμορφη πέρδικα Μαριώ, χλωμά είναι τα πράματα

κι έχουνε και απαίτηση για δωρεάν συγγράμματα.

Μ. Καλή η παρέα σου Κωστή, μα πείνασα λιγάκι,

δεν πάμε να χτυπήσουμε κανένα παϊδάκι;

Κ. Σοφή κουβέντα άκουσα από τα δυό σου χείλη

και θέλω γουρουνόπουλο, πικάντικο με τσίλι

Μ. Ο διάολος την παιδεία, ο διάολος, μακριά να την επάρει
πάμε για μάσα Κώστα μου εις του Μπαϊραχτάρη

THANKS TO PAOLO